ગુજરાતના સૌરાષ્ટ્ર વિસ્તારના સુરેન્દ્રનગર વિસ્તારમાં રહેતા નટુ પરમારે જણાવ્યું હતું કે લગભગ દર મહિને ફુલેકુ (લગ્ન પહેલાની સરઘસ) માટે દલિતો વતી FIR દાખલ કરવામાં આવે છે, તમે માત્ર બે દાયકા પહેલાની પરિસ્થિતિની કલ્પના કરી શકો છો. મારા વડીલોએ મને સરઘસ કાઢવાની મનાઈ કરી અને હું અડધી દિલે સંમત થયો. પણ પછી મેં નક્કી કર્યું કે મારા ભાગ્યને મારા બાળકોને ભોગવવું નહીં પડે.
દીકરીઓને ફુલેકુ હોતી નથી
શુક્રવારે, જ્યારે તેમની 23 વર્ષની પુત્રી ભારતીએ ઘોડા પર નહીં પણ હાથી પર સવારી કરી, ત્યારે તેમના લગ્ન પહેલા તેમની છાતી ગર્વથી પહોળી થઈ ગઈ. નટુ પરમારે જણાવ્યું હતું કે દીકરીઓને તેમની જ્ઞાતિ કે સમાજમાં મોટાપાયે ફૂલેકુ મળતું નથી, પરંતુ તેઓ આ પગલાથી એક શક્તિશાળી સંદેશ આપવા માગતા હતા.
હાથીઓ પર લટકેલા સંદેશાઓ સાથેના બેનરો
નટુએ કહ્યું કે હાથી અમદાવાદથી આવ્યો હતો. તેની રંગબેરંગી શણગારેલી ગાય. હાથી ઉપર બે મોટા બેનર લટકેલા હતા. જેમાં લખ્યું હતું કે, ‘દીકરીઓને ભણાવો, દિકરીઓને હક્ક આપો’. અમે બધાને યાદ અપાવવા માટે ડૉ. બાબાસાહેબ આંબેડકરની તસવીર પણ લીધી કે તેમણે લિંગ કે જાતિને ધ્યાનમાં લીધા વિના આપણા બધા માટે સમાનતાની વાત કરી હતી.’
નટુ પરમાર 2016માં ચર્ચામાં આવ્યો હતો
પરમાર અગાઉ સમાચારમાં હતા જ્યારે તેમણે 2016ની ઉના હુમલાની ઘટના બાદ ગાયોના શબ સાથે કલેક્ટર કચેરી ખાતે વિરોધ પ્રદર્શન કર્યું હતું. તેણે દલિત મુદ્દાઓ પર કામ કરવા અને બીમાર ગાયોની સંભાળ લેવા માટે પોતાનું એનજીઓ નવનિર્માણ ટ્રસ્ટ પણ સ્થાપ્યું છે. તેમના ટ્રસ્ટે પ્લાસ્ટિક પ્રદૂષણ ઘટાડીને ગાયને બચાવવાનો સંદેશ ફેલાવવા માટે એક મ્યુઝિયમ પણ બનાવ્યું છે.
ભારતી પરમાર સ્ટાફ નર્સ છે
ભારતી હાલમાં લીમડી જનરલ હોસ્પિટલમાં જનરલ નર્સિંગ એન્ડ મિડવાઇફરી (GNM)ની ડિગ્રી સાથે સ્ટાફ નર્સ છે અને ત્રણ ભાઈ-બહેનોમાં સૌથી મોટી છે. પરમારને 21 અને 19 વર્ષના બે પુત્રો છે, જેઓ પણ નર્સિંગનો કોર્સ કરી રહ્યાં છે. પરમાર કહે છે, “તેઓ બંનેએ મહિલા સશક્તિકરણનો સંદેશ ફેલાવવા માટે શાળાના રેકોર્ડમાં તેમની માતાનું નામ લખ્યું છે.”
‘…તો પછી તમે ક્યારે હક્ક માગશો’
આ કાર્યક્રમમાં ભારતીના સાસરિયાઓએ પણ હાજરી આપી હતી. નટુએ કહ્યું, “અમે વિરોધ કે બદલો લેવાથી ડરતા નથી.” અમે હાથીનો ઉપયોગ કરતા હોવાથી પોલીસની પરવાનગી લેવી જરૂરી હતી. પરંતુ આ ઘટનાને લઈને પોલીસ પાસે કોઈ સુરક્ષા નહોતી. હું મારા સાથી દલિત પરિવારોને પણ કહેવા માંગુ છું કે ડરશો નહીં – આપણે બધા સમાન છીએ, અને આપણી સુરક્ષા માટે કાયદા છે. આઝાદીના 75 વર્ષ પછી પણ જો આપણે પોતાની રીતે જીવી ન શકીએ તો ક્યારે આપણો હક્ક માંગીશું?